michaelkuc6/blog_os
1
0
Fork 0
mirror of https://github.com/phil-opp/blog_os.git synced 2025-12-20 07:57:49 +00:00
Code Issues Projects Releases Wiki Activity

Update some broken anchor links (#1444)

Browse Source
This commit is contained in:
Philipp Oppermann
2025-12-08 17:31:52 +01:00
committed by GitHub
parent 86c36479cf
commit 211f460251
56 changed files with 387 additions and 387 deletions
Download Patch File Download Diff File Expand all files Collapse all files

38
blog/content/edition-2/posts/03-vga-text-buffer/index.fa.md
View File

@@ -31,12 +31,12 @@ rtl = true
## بافر متن VGA
برای چاپ یک کاراکتر روی صفحه در حالت متن VGA ، باید آن را در بافر متن سخت افزار VGA بنویسید. بافر متن VGA یک آرایه دو بعدی است که به طور معمول 25 ردیف و 80 ستون دارد که مستقیماً به صفحه نمایش داده(رندر) می شود. هر خانه آرایه یک کاراکتر صفحه نمایش را از طریق قالب زیر توصیف می کند:
Bit(s) | Value
------ | ----------------
0-7 | ASCII code point
8-11 | Foreground color
12-14 | Background color
15 | Blink
| Bit(s) | Value |
| ------ | ---------------- |
| 0-7 | ASCII code point |
| 8-11 | Foreground color |
| 12-14 | Background color |
| 15 | Blink |
اولین بایت کاراکتری در [کدگذاری ASCII] را نشان می دهد که باید چاپ شود. اگر بخواهیم دقیق باشیم ، دقیقاً ASCII نیست ، بلکه مجموعه ای از کاراکترها به نام [_کد صفحه 437_] با برخی کاراکتر های اضافی و تغییرات جزئی است. برای سادگی ، ما در این پست آنرا یک کاراکتر ASCII می نامیم.
@@ -45,16 +45,16 @@ Bit(s) | Value
بایت دوم نحوه نمایش کاراکتر را مشخص می کند. چهار بیت اول رنگ پیش زمینه را مشخص می کند ، سه بیت بعدی رنگ پس زمینه و بیت آخر اینکه کاراکتر باید چشمک بزند یا نه. رنگ های زیر موجود است:
Number | Color | Number + Bright Bit | Bright Color
------ | ---------- | ------------------- | -------------
0x0 | Black | 0x8 | Dark Gray
0x1 | Blue | 0x9 | Light Blue
0x2 | Green | 0xa | Light Green
0x3 | Cyan | 0xb | Light Cyan
0x4 | Red | 0xc | Light Red
0x5 | Magenta | 0xd | Pink
0x6 | Brown | 0xe | Yellow
0x7 | Light Gray | 0xf | White
| Number | Color | Number + Bright Bit | Bright Color |
| ------ | ---------- | ------------------- | ------------ |
| 0x0 | Black | 0x8 | Dark Gray |
| 0x1 | Blue | 0x9 | Light Blue |
| 0x2 | Green | 0xa | Light Green |
| 0x3 | Cyan | 0xb | Light Cyan |
| 0x4 | Red | 0xc | Light Red |
| 0x5 | Magenta | 0xd | Pink |
| 0x6 | Brown | 0xe | Yellow |
| 0x7 | Light Gray | 0xf | White |
بیت 4، بیت روشنایی است ، که به عنوان مثال آبی به آبی روشن تبدیل می‌کند. برای رنگ پس زمینه ، این بیت به عنوان بیت چشمک مورد استفاده قرار می گیرد.
@@ -264,7 +264,7 @@ pub fn print_something() {
```
ابتدا یک Writer جدید ایجاد می کند که به بافر VGA در `0xb8000` اشاره دارد. سینتکس این ممکن است کمی عجیب به نظر برسد: اول ، ما عدد صحیح `0xb8000` را به عنوان [اشاره گر خام] قابل تغییر در نظر می گیریم. سپس با dereferencing کردن آن (از طریق "*") و بلافاصله ارجاع مجدد (از طریق `&mut`) آن را به یک مرجع قابل تغییر تبدیل می کنیم. این تبدیل به یک [بلوک `غیرایمن`] احتیاج دارد ، زیرا کامپایلر نمی تواند صحت اشاره‌گر خام را تضمین کند.
[اشاره گر خام]: https://doc.rust-lang.org/book/ch19-01-unsafe-rust.html#dereferencing-a-raw-pointer
[اشاره گر خام]: https://doc.rust-lang.org/book/ch20-01-unsafe-rust.html#dereferencing-a-raw-pointer
[بلوک `غیرایمن`]: https://doc.rust-lang.org/book/ch19-01-unsafe-rust.html
سپس بایت `b'H'` را روی آن می نویسد. پیشوند `b` یک [بایت لیترال] ایجاد می کند ، که بیانگر یک کاراکتر ASCII است. با نوشتن رشته های `"ello "` و `"Wörld!"` ، ما متد `write_string` و واکنش به کاراکترهای غیر قابل چاپ را آزمایش می کنیم. برای دیدن خروجی ، باید تابع `print_something` را از تابع `_start` فراخوانی کنیم:
@@ -525,7 +525,7 @@ lazy_static! {
با این حال ، این `WRITER` بسیار بی فایده است زیرا غیر قابل تغییر است. این بدان معنی است که ما نمی توانیم چیزی در آن بنویسیم (از آنجا که همه متد های نوشتن `&mut self` را در ورودی میگیرند). یک راه حل ممکن استفاده از [استاتیک قابل تغییر] است. اما پس از آن هر خواندن و نوشتن آن ناامن (unsafe) است زیرا می تواند به راحتی باعث data race و سایر موارد بد باشد. استفاده از `static mut` بسیار نهی شده است ، حتی پیشنهادهایی برای [حذف آن][remove static mut] وجود داشت. اما گزینه های دیگر چیست؟ ما می توانیم سعی کنیم از یک استاتیک تغییرناپذیر با نوع سلول مانند [RefCell] یا حتی [UnsafeCell] استفاده کنیم که [تغییر پذیری داخلی] را فراهم می کند. اما این انواع [Sync] نیستند (با دلیل کافی) ، بنابراین نمی توانیم از آنها در استاتیک استفاده کنیم.
[استاتیک قابل تغییر]: https://doc.rust-lang.org/book/ch19-01-unsafe-rust.html#accessing-or-modifying-a-mutable-static-variable
[استاتیک قابل تغییر]: https://doc.rust-lang.org/book/ch20-01-unsafe-rust.html#accessing-or-modifying-a-mutable-static-variable
[remove static mut]: https://internals.rust-lang.org/t/pre-rfc-remove-static-mut/1437
[RefCell]: https://doc.rust-lang.org/book/ch15-05-interior-mutability.html#keeping-track-of-borrows-at-runtime-with-refcellt
[UnsafeCell]: https://doc.rust-lang.org/nightly/core/cell/struct.UnsafeCell.html
@@ -584,7 +584,7 @@ pub extern "C" fn _start() -> ! {
### یک ماکروی println
اکنون که یک نویسنده گلوبال داریم ، می توانیم یک ماکرو `println` اضافه کنیم که می تواند از هر کجا در کد استفاده شود. [سینتکس ماکروی] راست کمی عجیب است ، بنابراین ما سعی نمی کنیم ماکرو را از ابتدا بنویسیم. در عوض به سورس [ماکروی `println!`] در کتابخانه استاندارد نگاه می کنیم:
[سینتکس ماکروی]: https://doc.rust-lang.org/nightly/book/ch19-06-macros.html#declarative-macros-with-macro_rules-for-general-metaprogramming
[سینتکس ماکروی]: https://doc.rust-lang.org/nightly/book/ch20-05-macros.html#declarative-macros-for-general-metaprogramming
[ماکروی `println!`]: https://doc.rust-lang.org/nightly/std/macro.println!.html
```rust